به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان خوزستان غلامرضا صدیق راد با اشاره به اینکه درحال حاضر ۱۰ هزار و ۲۰۷ فرد دارای معلولیت بینایی تحت پوشش بهزیستی خوزستان هستند گفت: تعداد ۳ مرکز روزانه آموزشی توانبخشی خانواده و کودک مبتلا به اختلالات بینایی به ۱۵۰ فرد نابینا خدمات ارائه می کنند.
 
وی افزود: پرداخت کمک هزینه مستمری  به ۵ هزار و ۸۰۶ نابینا و  پرداخت کمک هزینه معیشت ماده ۲۷ (ماهانه ۱۲۰ هزار تومان) به هزار و ۳۲۹ نابینای تحت پوشش از دیگر خدمات بهزیستی خوزستان به این عزیزان است.
 
وی تعداد تشکل های غیر دولتی در استان خوزستان در حوزه امور نابینایان را ۲ مورد عنوان کرد و یادآور شد: در شهرستان ها نیز بیش از ۲۰  شعبه در این زمینه فعال هستند.
وی همچنین توضیح داد: اهداء وسایل کمک توانبخشی ویژه نابینایان  شامل اسپیکر فلش خور، ذره بین چراغدار، ساعت لمسی، شطرنج نابینایان، ویس رکوردر، قلم قرآنی، عصای نابینایان و کاغذ بریل نیز در برنامه کاری بهزیستی خوزستان بوده است.
 
صدیق راد تعداد دانشجویان دارای اختلال بینایی  در حال تحصیل را ۲۴۷ نفر برشمرد و بیان داشت: در استان خوزستان ۴ هزار و ۵۶۲ نفر از افراد دارای اختلالات بینایی تحت پوشش خدمات توانبخشی مبتنی بر جامعهCBR) )هستند. 
 مدیر کل بهزیستی خوزستان با اشاره به پیام اصلی روز ایمنی عصای سفید که شنیدن صدای نابینایان و درک مطالبات بر حق آنان  برای دستیابی به یک زندگی سالم، پویا و شکوفا است افزود: : حق دسترسی کامل افراد نابینا و کم بینا به امکانات آموزشی، بهداشت و سلامت، تردد ایمن در فضای شهری و مشارکت فعالانه در عرصه های سیاسی و اجتماعی در  قانون حمایت از حقوق معلولان صراحتا مورد تاکید قرار گرفته است و تمامی دستگاه های کشور به اجرای این قوانین و تامین حقوق نابینان مکلف اند.
 

          وی با تاکید بر نقش سازمان بهزیستی در پیگیری حقوق  افراد دارای آسیب بینایی ادامه داد: بدون شک عزم ملی برای ساختن زندگی بهتر برای این افراد، مستلزم همکاری تمامی بخش های جامعه و اجرای صحیح قانون عصای سفید و قانون حمایت از حقوق معلولان است.
 

   
صدیق راد یادآور شد: در حال حاضر بسیاری از افراد نابینا و کم بینا با تکیه بر مهارت ها و تجارب خویش، به ظرفیت های لازم برای مشارکت فعال در عرصه های شغلی و اجتماعی دست یافته اند لیکن مکرراً شاهد آن هستیم که فرصت های شغلی مورد نظر این افراد در پس تبعیض و ناآگاهی دستگاه ها از بین می رود و افراد دارای اختلال بینایی به رغم توانمندی های ارزنده خویش از دستیابی به شغل مناسب محروم اند.